Metoda pozaustrojowego unerwienia elektromagnetycznego – fotela terapeutycznego
W latach 90-tych XX wieku grupa lekarzy kliniki Mayo w Atlancie podjęła się opracowania bezinwazyjnej metody leczenia nietrzymania moczu u kobiet, jako celu głównego projektu. Opracowano fotel terapeutyczny o nazwie NeoControl. Ze względu na to, że problem nietrzymania moczu to problem złożony etiologicznie, w którym nakłada się kilka różnych czynników o różnym nasileniu, zebrano wiele grup pacjentek z możliwie dokładnym rozpoznaniem przyczyn i form inkontynencji moczowej. Stosując różne parametry impulsów wywołujące skurcze badano skuteczność dla poszczególnych grup pacjentek. Te wieloletnie badania kliniczne doprowadziły do opracowania terapii, która stosując stałe parametry impulsów elektromagnetycznych objęła swym zasięgiem większą część przypadków nietrzymania moczu u kobiet.
Prawidłowe rozpoznanie przyczyn inkontynencji pozwala na określenie prawdopodobieństwa skuteczności tego zabiegu. W ciągu ostatnich 30 lat wykonano na świecie blisko 300 programów badawczych klinicznych z zastosowaniem różnych częstotliwości impulsów. Udowadniają one, że parametry zastosowane w urządzeniach NeoControl (i inne współczesne, które stosują bardzo zbliżone wartości) osiągają najlepsze rezultaty terapeutyczne.
Warto zauważyć, że ta metoda to ogólnie rzecz nazywając wymuszenie impulsami elektromagnetycznymi skurczów w obrębie dna miednicy mniejszej. Można by powiedzieć, że to nic innego jak ćwiczenia metodą Kegla mięśni w celu zwiększenia ich siły. Jest jednak kilka istotnych różnic w stosunku do ćwiczeń klasycznych. Zabiegi terapeutyczne pozaustrojowym impulsem są intensywniejsze, obejmują wszystkie grupy mięśni w obszarze oddziaływania pola magnetycznego (pobudzane są również mięśnie gładkie pęcherza moczowego) i są niezależne od zmotywowania, możliwości i umiejętności pacjenta. Dostarczana w czasie terapii ilość skurczów daje pewność ich wytrenowania i informację na ile leczenie zachowawcze jest w stanie być skuteczne w danym przypadku, czy oprócz zwiotczenia mięśni nietrzymanie moczu jest powodowane innymi czynnikami.
Przeprowadzane badania QOL (quality of life) pokazują, że ta bezinwazyjna metoda jest skuteczna.
Nie bez znaczenia jest też informacja o tym, że pacjentki skierowane już na leczenie operacyjne (taśmą), a poddane wcześniej terapii wzmacniającej mięśnie miednicy mniejszej wykazują dużo szybsze dochodzenia do zdrowia po zabiegu. We wnioskach w jednym z badań umieszczono nawet stwierdzenie, że lekarze w trakcie przeprowadzania zabiegu (TVT, TOT) mieli lepsze wyczucie prowadzenia narzędzi.
W trakcie tych wszystkich badań stwierdzono także , że:
– metoda jest bardzo dobrze akceptowana przez osoby starsze z powodu oddziaływania terapeutycznego przez ubranie, a więc braku konieczności rozbierania się, braku kontaktu fizycznego
– metoda ma zastosowanie w rehabilitacji nietrzymania moczu po prostatektomii radykalnej
– w leczeniu prostatis
– dysfunkcjach seksualnych (głównie u kobiet)
UWAGA
Na rynku medycznym są od kilku lat inne urządzenia działające na podobnej zasadzie.
W swoim programie terapeutycznym oferują także leczenie nietrzymania moczu i inne. Mają bowiem zaimplentowane po różnych 30 programów terapeutycznych (inne częstotliwości, inna długość zabiegów, inne czasy aktywności impulsowej i interwałów). Inny też jest kształt dostarczanego do ciała impulsu. Zadawane pytania do dystrybutorów o badania kliniczne , na podstawie których ustalono takie parametry pozostają bez odpowiedzi.
Jest pewna grupa pacjentów, która co 2-3 lata powraca i powtarza zabiegi metodą NEoControl (w związku ze stopniowym zanikaniem siły mięśni). To są pacjenci, gdzie siła mięśni rekompensuje inne negatywne czynniki.
Raportują oni, że odbycie serii zabiegów terapeutycznych na tamtych urządzeniach nie przynosi skutków dobroczynnych w ogóle, lub są tylko w niewielkim stopniu.
